vor*

Zasypało mi drogę do Biedronki.


*) vor - to wiosna po islandzku.

mniejszaO

Mniejsza o zdjęcie.


Wczoraj rano było -8C, planuję w lany poniedziałek rzucać śnieżkami w ludzi.

bieda

Widziałem dziś bezwstydnego, młodego bezrobotnego w PUPie.


Rozmawiał przez iPhone'a (co najmniej 4), na kolanach miał iPad'a (ver. przynajmniej 2/3), a na ręku miał Longines'a (co prawda w wersji Heritage ale zawsze to automat).

trzynastka

Byłem w szkole


i na Targach FVF.


Widziałem trzy fajne rzeczy.

rezerwacja

W drodze powrotnej z Urzędu Skarbowego.


PITy mam w tym roku z głowy.

studio2

Niedawno kolega podzielił się ze mną swoim spostrzeżeniem.


Z szerszego kontekstu wyszło, że zrobić doktorat to nie jest głupia rzecz.

zimazla

Zawsze lubiłem jasne zdjęcia.


Nie ma to jak wiosna.

zielen

Długo dojrzewał ten negatyw.


Prehistoryczne fotografie z zeszłego roku.


Zeskanował mi Wojciech

in_situ

Poniżej obiekt znajdujący się w jednej z zielonogórskich instytucji publicznych. Poniżej zamieszczam opis dołączony przez anonimowego twórcę (jest długi ale interesujący).


Galeria Dzieł Samoistnych "IN SITU" prezentuje

Tytuł dzieła: ENDOGENNA ABERRACJA ZEWNĘTRZNOŚCI
Technika: Kilkuwarstwowa nakładana farba do ścian wewnętrznych na podłożu tynku cementowo-wapiennego infiltrowana wodą z sieci wodociągowej i/lub ściekami płynnymi bytowymi, miejscowo grzybnia grzybów pleśniowych (tymczasowo obumarła).
Czas powstania: Przełom XXI XXI wieku.
Opis: Siła przekazu dzieła tkwi w samoistnej destruktywnej transformacji i wyeksponowaniu poprzez stochastyczną alokację pseudo-twórczego tworzywa. Substancja dzieła - pierwotnie schematycznie uporządkowana, tkwiąca w banale i monotonii funkcjonalności - poprzez wielomiejscowe rozległe rozerwanie konwencjonalnej struktury emanuje estetycznym niepokojem w kierunku przypadkowych odbiorców angażując ich zmysły i zaburzając poczucie harmonii. To co dotychczas tkwiło ukryte i uwięzione w utylitarnej formie - trwale zespolone, spolegliwe, stabilne i pozornie przewidywalne - na skutek niezamierzonej ingerencji materii w stanie płynnym - niesubordynowanej, zbuntowanej, uwolnionej z okowów sztucznych systemów, w których zamknął ją człowiek - uległo modyfikacji i obnażone w dysharmonicznej nieciągłości atakuje incydentalnego widza niezamierzoną nachalnością turpistycznej ekspresji. Ów miejscowy bierny i niemy bunt nieożywionej materii (, jeśli pominąć jej tymczasowego "biologicznego koalicjanta" w postaci pleśniowej grzybni) konsekwentnie angażuje zmysły mimowolnych odbiorców wprowadzając znaczeniowy dysonans i percepcyjne zamieszanie w pozornie przewidywalną z założenia estetycznie "bezpieczną" i zasadniczo sensualnie jałową rzeczywistość urzędowych korytarzy.

szuting

Za pamięci, pozostałości po jednej z dwóch starych leśnych strzelnic.


Na terenie tej drugiej ktoś strzelał z ostrej broni, więc się nie zbliżałem.